Dag 1 en 2 > Amsterdam - Jakarta

Dag 1 en 2 > Amsterdam naar Jakarta (2 en 3 okt)

Ik heb de wekker om 8.15 uur gezet, maar word eerder wakker, als ik mijn telefoon pak om naar de tijd te kijken, zie ik dat papa al geappt heeft. Het is 8 uur, hij vraagt zich af of ik al wakker ben. We beginnen de dag met een lolletje in de groepsapp die we speciaal aangemaakt hebben met het thuisfront. Daarna neem ik een douche, pak de laatste spullen in, ontbijt wat, drink nog wat thee bij men buuf en rijd rond 10.30 uur naar papa. Hij is er ook klaar voor. Sinds gisteren avond al beetje op van de zenuwen, papa heeft er ook last van, fijn dat hij mijn gevoel deelt ;-)
Rond 11.30 uur nemen we de bus naar het station, laai men OV op, papa wil het liefst een kaartje aan de balie kopen zodat hij meteen kan vragen welk perron. Uh pap, daar hebben ze tegenwoordig apps voor, die vertellen je precies hoelaat en waar je op de trein kunt stappen. Haal je kaartje maar uit deze automaat, want ik heb al gezien welk perron we moeten hebben. Zo gezegd zo gedaan! Papa is best modern hoor, maar is echt pas sinds enkele maanden into the smartfoon. Hij verteld me deze ochtend dan wel weer dat ik een app moet downloaden voor de wisselkoers. Om 12.02 uur zitten we in de intercity richting utrecht, we babbelen een beetje en om 12.51 uur stappen we over op Utrecht Centraal, daar nemen we om 12.58 uur de trein richting Schiphol, we besluiten gewoon in dat eerste stuk te gaan zitten want anders moeten die koffers weer mee de trap op. Denk je rustig te zitten, komt er een wielrenner met fiets binnen, wielrenner neemt plaats op het uitklapstoeltje naast mij, die stinkt me toch een uur in de wind. Dan komt er ook een chinees met fiets bij, wordt een drukke bedoeling. De chinees begint aan de de tel ruzie met iemand te maken en staat te janken. Dus daar zitten we dan met de stinkende wielrenner en de jankende chinees. Vind die chinees best zielig, zou hem het liefst een knuffel geven, maar ja hij ziet me al aankomen :-P. Om 13.30 uur zijn we eindelijk op Schiphol. Inchecken gaat niet van harte, dit kan niet bij die apparaten dus we moeten in de rij gaan staan, we blijken niet de enige want de rij is bijna tot buiten. We staan zeker 1 uur in de rij. Als de koffers weg zijn lopen we direct door voor de douane. We worden deze ronde bovenom gestuurd, schijnt een nieuw stuk te zijn. Nog nooit gezien, maar ideaal is het wel, want de paspoort controle vindt niet meer door een mens plaats, maar door een camera. Als ook dit gedaan is zitten we net bij Starbucks als we al een melding op de tel krijgen dat we zo kunnen gaan boarden. Als we uiteindelijk om 15.45 uur aankomen bij Gate 03 zit er nog niet veel schot in de zaak, voor nop men thee weggepleurt. Rond 16.15 uur kunnen we dan eindelijk gaan instappen. Helemaal verbaasd, allereerst omdat het vliegtuig zo een bakbeest is, een Boeing 777. Gaan ergens rond de 400 mensen in. Binnenkant ziet er supernetjes uit, stoelen zijn bruin en afgewerkt met mintgroen, tevens zit er paarse ledverlichting aan de zijkanten, wat je een rustgevend gevoel geeft, het personeel is vriendelijk en tevens kleurrijk gekleed. In de stoelen zit een TV met een ruim keuzenmenu aan films, muziek, live TV, iets voor kinderen. Allemaal gratis beschikbaar. Heb wel vaker een tv’tje in men stoel gehad, of je moest dan betalen of je had maar een keus uit 5 zenders en dan had je geen idee wat je aan het kijken was. Straks dus mooi eens even neuzen. De opstelling zijn 3 stoelen, gangpad, 3 stoelen, gangpad en weer 3 stoelen. Wat het helemaal goedmaakt is dat ik een plaatsje aan het raam gekregen heb, heerlijk. Volgens schema stijgen we op. Daar gaan we, 14 uur vliegen, mijn langste vlucht ooit. Verdiep me een beetje in de muziek en films keuzes. Ik besluit > ‘We ‘re the Millers’ te gaan kijken, tijdens het aanzetten kom ik erachter dat er geen NL ondertiteling beschikaar is. Duhh logisch natuurlijk, was even vergeten dat het een Aziatische maatschappij is. Dan maar zonder, het verbaast me dat ik het gewoon goed kan volgen, mezelf gewoon teveel verwend de laatste jaren. Had de film al ooit eens gezien, maar lig toch helemaal in een deuk, papa zet hem ook aan, heeft net zoveel lol als mij. Als deze afgelopen is, zoek ik maar een nieuwe uit > ‘My sisters keeper’. Achteraf gezien niet handig een drama, wat een ellende, maar wel een geweldig verhaal. Heb van 23 tot 4 NL tijd ergens proberen te slapen, ben paar x weggedoezeld, kei kapot nog, maar goed een mens kan makkelijk een nacht overslaan. Later kom ik erachter dat bij het raam zitten tijdens lange vluchten dus ook nadelen heeft. Meneer aan het gangpad ligt de hele tijd te slapen en tja als je dan moet plassen heb je een probleem dat gewoon 5 uur duurt, grrr wat een feest. Als iedereen zo goed als wakker is meteen even de biologische klok bijstellen. Van 4.30 uur is het ineens 9.30 uur Javaanse tijd.

OVERLOOP IN DAG 2 >
Tijd voor ontbijt dus. Bakje fruit, yoghurt, mini croissantje en omelet, champignons, worstje en aardappels. Proef 1 aardappeltje, maar dat gaat hem dus niet worden, ik laat de warme zooi staan en eet de rest op. Papa eet alles op. Ik ga bijna over men nek als ik het al ruik, ga het nog moeilijk krijgen de aankomende 2 weken. Dat ligt overigens niet aan Garuda, niks dan lof over deze maatschappij, komt echt niks te kort. Snoepjes, chips, nootjes, drinken in overvloed. Na een mooie landing volgens schema gaan we door de douane heen en staat iemand van FOX ons al op te wachten. Tevens ontmoeten we de rest van de groep. We zijn met 14 totaal. Eenmaal in de bus verzameld stelt de reisleider zich voor. Komt spontaan over, veel weten we er nog niet van, dus we gaan het meemaken. Hij legt wat dingen uit over de cultuur, oppassen met water want reizigersdiarree komt veel voor.. Yeah wright, dat wil ik helemaal niet horen, want dat is totaal niet praktisch op zo een vakantie. Na een korte introductie gaan we richting de historische Sunda Kelapa haven van Jakarta, veel boten en veel hardwerkende mensen. De reisleider heeft nog van alles uitgelegd, maar heb totaal niet geluisterd, was veel te veel bezig met de omgeving en inmiddels zat heel men mond vol zand van die stofwolken daar. Snap heel goed dat ze mondkapjes dragen hier, wat een smerige stad. Schiet tijdens het rijden nog even een kiekje van het Nationale monument. Onderweg naar ons hotel valt het me op hoe vuil de stad is. Overal ligt troep, op de straten maar ook in de wateren, veel mensen zitten op hurken peukjes te roken of straat gemaakt voedsel te eten. Heel apart dit, ben best wel in shock. Wat hebben wij het ongelooflijk goed zeg . Eenmaal in het hotel aangekomen gaan de meeste eerst WiFi zoeken. Kunnen we thuis even laten weten dat we veilig zijn aangekomen, inmiddels is het ook al rond 15 uur lokale tijd. Als de reisleider ons ingecheckt heeft gaan we richting de kamer op de 10e verdieping, uitzicht is echt gaaf. Papa gaat beneden nog even relaxen met een pilsje en ik ga mezelf even opfrissen, voel me zo smerig. Als ik klaar ben gaat papa een douche nemen. Rond 16.30 uur gaan we er met zijn 2e even opuit, diner is pas om 19 uur, dus we hebben nog wat tijd. Als 2 toeristen gaan we de straat op met foto en videocamera. Wat een hectiek aan deze lange straat, beter verwoord is dat het een regelrechte ramp is. Met zijn 5e tegelijk op de scooter, iedereen haalt elkaar van alle kanten in, geen stoplicht te vinden. We lopen de straat van het hotel uit en worden van alle kanten nagestaard, die gekke Javanen lache en zwaaien naar me alsof het zo gek is dat er een Europeaan rond loopt. Ik loop rustig door en zwaai terug naar de gebitsloze Javanen, leuk om er een extra slakse zout boven op te leggen. Als we teruglopen wil ik even een cola scoren in iets wat ze hier een mini market noemen, ik koop een cola en een water voor maar liefst 8800 roupiah, omgerekend jawel niet schrikken mensen 0,53 EUR. Ik had 1,2 miljoen rouiah gepind dus gaf haar een briefje van 100.000, ik neem 90.000 terug en laat haar de rest houden. Ze is er zo blij mee dat ze der handen samenknijpt en een keer buigt. En dat voor een paar cent fooi! Later besteld papa een bier in het hotel voor 75.000 roupiah, omgerekend 4,50 EUR. Tja verschil moet er wezen vaders. Heeft ook te maken met alcohol verbod te maken op Java, op Bali zou dit wat minder streng moeten zijn. In de lobby treffen nog wat reisgenoten, kletsen nog wat en gaan rond 19 uur richting het buffet. Niks voor mij dit, papa schept alles op wat los en vast zit, zelfs de pittige dingen. Ik kan dit niet, durf het niet aan haha. Houd het maar bij wat rijst, bonen en beef en dat is voor iemand zoals mij al een hele overwinning. Vroeger was mijn smetvrees zo heftig dat uiteten in Nederland niet eens een optie was. Dat is tegenwoordig geen probleem meer, en zit nu zelf in Indonesië, wie had dat vroeger verwacht. Stapje voor stapje kom ik er wel. Na het eten gaan we nog even met 2 dames in de lobby wat koffie drinken en rond 21.30 uur richting de kamer. Spullen voor morgen klaarleggen, dit verslagje schrijven en relaxen met wat muziek. Morgenvroeg de wekker weer om 6 uur, dan richting Bandung.


Voor strakkies > Slaap lekker mensen, als jullie naar bed gaan, moeten wij weer op!