Dag 2 > Van New York, Philadelphia naar Washington

Dag 2 > Van New York via Philadelphia naar Washington…


’s Nachts om 2 uur ben ik even wakker voor een WC bezoekje, maar erna val ik snel weer in slaap. De wekker staat om 6.15 uur, nog voor de wake-up call van 6.30 uur. Echter ben ik rond 6 uur klaar wakker. Lotte is ook wakker, dus meteen de gordijnen open. Dat ziet er goed uit, geen wolkje aan de lucht en volop zon. Na het standaard ochtend ritueel, wassen, make-uppe, haren doen en aankleden gaan we rond 7 uur naar beneden, eens kijken wat er te eten valt. A la cart ontbijten van de kaart is voor mij geen optie, moet niet denken aan eieren met spek in de ochtend. Zit een kleine Starbucks voor koffie, thee en zoetigheid zoals croissants, bagels, muffins en nog wat meer dingen, van elke soort liggen er maar 3 stuks, de croissants zijn als eerste op. Als ik vraag of er nog meer zijn, zegt dat vrouwke, ‘nee we hebben nu niks meer, dat gaat zeker nog een uur duren’. Handig om maar 3 croissants neer te zeggen als het hele hotel vol zit. Maar oke ik neem een bagel en een of ander zoetig ding want in mijn tas zit ook nog peperkoek. Ik vraag aan de mevrouw achter de balie of er noten in zitten, want ik kan daar niet tegen, geen allergie, maar mijn maag protesteert gewoon. Noooo no nuts zegt ze, oke doe mij die dan maar. Als ik de bagel met veel boter en jam en de peperkoek op heb zit ik even vol. De lekkere zoetigheid maar even bewaren voor in de bus. Erna snel naar de kamer om de koffers te halen want om 8 uur moeten we in de bus zitten voor onze trip naar Philadelphia. Op de kamer snel laatste dingen in de koffer, tandenpoetsen en klaar. Ik twijfel over het broodje want het ziet er toch best nootjes achtig uit, zit niet bepaald te wachten op een overspannen maag. Ik ruik noten in het broodje en als ik het dan toch door de midden breek zie ik de boosdoeners > pecannoten, de little bitches. Thnx vrouwke, ging ik bijna de mist in. Broodje uiteindelijk met een reisgenootje geruild tegen een muffin, goede deal al zeg ik het zelf. Normaal komt van ruilen huilen, maar ben ervan overtuigd dat ik er nu goed aan gedaan heb. Als we om 8 uur allemaal in de bus zitten vertrekken we richting Philadelphia. Ritje duurt 1,5 uur. We krijgen papieren om eventuele excursies uit te zoeken. Ik wil mee doen aan de avondtour in Washington, Uitstapje naar Toronto en iets met een boot om de highline te zien. Na 1,5 uur komen we Philadelphia binnen gereden. Mijn eerste gedachte is wauw, de gebouwen zijn zo gigantisch hoog, groot en erg mooi door de verfijnde structuur. Voel me echt inimini. Wat me ook opvalt is dat de stad erg schoon is en dat de wegen goed te rijden zijn, het verkeer is georganiseerd. Daarentegen is New York maar vies en ongeorganiseerd, het verkeer is een grote chaos en het krioelt overal van de mensen. Onze eerste stop zijn de Rocky Steps. Zo gaaf, geen andere woorden voor. We maken eerst even wat foto’s bij het standbeeld. Er staan 2 kerels alles te organiseren, maar ik heb allang door dat ze fooi willen zien. Ik geef mooi mijn tel niet af, ik trap er niet in. Ik laat reisgenootjes wel foto’s maken. Dat beeld is voor iedereen toegankelijk, dus als ze geld willen zien moeten ze lekker gaan werken. Als we klaar zijn met kiekjes schieten besluit ik net als Rocky de trappen op de rennen, want een heerlijk gevoel geeft dat, vrijheid en rust. Ik ben in the Fucking US of A. Nog steeds niet te geloven. Eenmaal boven weer een wauw gevoel. Ik kan de stad vanuit een hoger punt bekijken, wat een machtig uitzicht. Ik zou hier wel de hele dag kunnen blijven. Boven worden er weer veel foto’s gemaakt. Een reisgenootje komt op het briljante idee om een springfoto te maken en het resultaat mag er wezen, we hebben een super leuke foto gemaakt. Na enige tijd moeten we weer terug in de bus en gaan we richting de ‘liberty bell’. Ik schaam mij eigenlijk heel diep, maar ik was vrij snel alweer vergeten waar die voor diende, dus bij thuiskomt moet ik even naar google.nl om de historie erachter te ontrafelen. Het weer is heerlijk, dus dat is dubbel genieten, geen wolkje aan de lucht. Ik maak een gave selfie van de reisleider en mezelf, wat een toffe man is dat. Erna ga ik op het gras liggen terwijl de rest rondkijkt. Ik geniet van de mooie blauwe lucht, de rust die de mensen in de omgeving uitstralen en het mooie groene gras, wat een rijkdom is dit. Na 10 minuten te hebben genoten gaan we verder. We lopen door naar de ‘Indepence Nationale Historie Park’. Klinkt allemaal reuze interessant, maar het enige wat ik hier onthoudt is dat er geen foto’s met flitser gemaakt mogen worden. Ik schiet wat kiekjes en doe alsof ik het allemaal erg interessant vind en begrijp wat er gezegd word. Ze komen altijd met zoveel informatie, ze kunnen toch niet verwachten dat ik in 2 dagen Washington de hele geschiedenis in mijn hoofd krijg? Als dit stuk ook klaar is gaan we richting de bus die ons naar het restaurant brengt voor de lunch, een Philly steak. Geen idee wat ik me daarbij moet voorstellen, maar ik laat me verassen. We komen aan bij het restaurant: Mc Gillin’s Old Ale House. Er staat een of andere kippensoep klaar, die sla ik af. Kort erna komen ze vragen of we beef of kip willen. Ik kies voor beef. Blijkt de Philly steak waar ze het over hebben gewoon een broodje te zijn met geruld gehakt en gesmolten kaas. Prima lunch dus. Kort nadat we het eten binnen hebben komen de toetjes, brownie met je raad het al nootjes. Jeujj, wat een feest. Die moet ik dus aan mij voorbij laten gaan. Als we weer buiten staan, wordt de reis van Philadelphia naar Washington ingezet. Tijdens de busreis wordt veel gekletst en die 3 uur zijn dus zo voorbij. Tegen 16.15 uur komen we aan bij ons hotel, we hebben een uur om ons op te frissen want om 17.15 uur moeten we weer verzamelen voor de Washington By Night tour. De reisleider zorgt eerst dat we op het station van Washington wat kunnen eten. Alleen dat is alleen spektakel. Deze stad ziet er ook schoon uit. De gebouwen zijn mooi, maar iets minder hoog. Dat komt omdat gebouwen hier niet hoger gebouwd mogen worden als het Capitol. Het station is ook groot, in de kelder vind je wel meer als 20 eet gelegenheden, je kunt het zo gek niet bedenken of het is er en nog goedkoop ook. Het wordt Japans, ik wil met Beef, maar net als ik wil bestellen is die op. Kan nog kiezen uit kip, maar daar ben ik helemaal geen fan van, dan maar vegetarisch, rijst, groente en woksaus. Prima te eten en wat extra vitamine kan mijn lichaam wel gebruiken. Alles is al zo vet hier en een simpel broodje gezond is maar zeldzaam. Rond 19 uur moeten we weer verzamelen en wordt de avondtour gestart. We beginnen aan de achterkant van het, Witte Huis. Altijd al willen zien, de achterkant. Vooral die hijskraan maakte het af. Dus not, maar goed, ik weet nu in ieder geval hoe de achterkant eruit ziet. De voorkant zou morgen komen. Na wat foto’s en selfies gaan we verder naar het ‘World war 2 memorial’ en jawel ik ben weer onder de indruk. Wat een prachtige verschijning, heb er niet eens woorden voor, de foto’s zullen het later uitwijzen. Na 30 minuutjes moeten we weer verzamelen, de bus in en naar de volgende bezienswaardigheid. ‘Jefferson memorial’. Weer moet ik eerlijk bekennen dat ik vergeten ben wat die Jefferson nu precies gedaan heeft, maar het memorial is weer prachtig. Het gebouw waar Jefferson instaat ziet er geweldig mooi uit, verfijnde structuur. Na dit spektakel volgt er nog een, het Martin Luther king Memorial. Het lijkt allemaal steeds mooier te worden. Zijn beeld is uit een soort steen sculptuur gemaakt, te gaaf gewoon. Aangezien ik always the dream had om een selfie met Martin te maken, heb ik daar nu mooi de kans voor. Zo gezegd zo gedaan, briljant dit. Love it. We maken hierna nog een korte stop bij het Capitol, maar daar kan ik niet veel mee kwa foto’s want het is veel te donker, dus we zijn ook zo weer weg. Onze laatste stop is bij de John F Kennedy Memorial center for the performing arts. Er ligt een rode loper in dit memorial en ik zie overal vlaggen hangen incl de NL vlag, maar ben niet echter onder de indruk, waarschijnlijk ook omdat ik moe ben en na die geweldige beelden van vandaag, ik van mening ben dat nog weinig dit kan overtreffen. Tegen 23 uur zijn we weer terug in hotel. Lotte gaat slapen en ik neem nog een douche, na de douche ga ik schrijven. In tussen luister ik naar een nieuw rap nr van Ali B. Ik zag op FB dat Ali dit vol emoties gezongen heeft en het een erg sentimentele bedoeling geworden is. Via You tube luister ik toch even snel. Op het einde zingt hij over het feit dat zijn kinderen ouder worden en hij er dan misschien niet meer zal zijn. En ineens komt het weer binnen BAM. Dat is mijn situatie, mam waar ben je nu? Ik doe zoveel nieuwe ervaringen op. Ik probeer er tijdens de drukke momenten zo min mogelijk mee bezig te zijn, maar op zo een rustig moment komt het toch weer even binnen en dat is verdomd pijnlijk. Gelukkig slaapt mijn kamergenootje. Ik besluit dat ik dit wel weer genoeg drama vind voor vanavond. Poets snel mijn tanden, want over 5,5 uur gaat de wekker weer…

(excuses voor eventuele spelfouten)

P.s. ik loop een dag achter, kijk even of ik morgen dag 3 kan schrijven.