Dag 1, Vetrek en New York

Dag 1, vertrek en New York

Dan breekt de dag aan waar je 9 maanden naar uitgekeken hebt. Ongelooflijk dat de tijd zo snel gegaan is, had deze dag liever anders gezien, maar heb voor mezelf besloten dat ik er toch een mooie vakantie van ga maken, mama zou niet anders willen en daarom ben ik dat aan haar verschuldigd. Na een nachtrust van 4 uurtjes sta ik om 3.30 uur op. Begin met een douche. Erna snel aankleden, make-uppe en de laatste dingen in de koffer doen. Snel een ontbijtje maken en wat eten om mee te nemen. Om 4.45 uur gaat mijn bel, het is de papa-Taxi. Ik doe snel mijn laatste dingen en om 5 uur rijden we aan. Om 6.30 uur komen we op Schiphol aan, laatste woordje en kusje en ik ga beginnen aan mijn reis. Ik sta voor vertrekhal 1, zie in mijn Schiphol app dat ik in 3 moet zijn. Handig dus, dat word een stukkie lopen. Check-in bij balie 26. Daar heb ik ook het merendeel van de overige reisgenoten van Fox gevonden. Even inchecken blijkt niet zo gemakkelijk als gedacht, die Amerikanen vragen het hemd van je lijf. Na wat hulp komt mijn ticket eruit, geen stoelplaats. Als ze me maar niet in het ruim duwen vind ik alles best. Bij de koffer afgifte verteld de beste man dat het merendeel pas een stoelnummer krijgt bij de gate. We hopen dat de economyclass vol zit en we lekker luxe stoelen krijgen. Nadat we door de douane gegaan zijn, bestellen we nog koffie en thee, kletsen wat en lopen richting onze gate, D04. Strenge controle, alleen een scan met zo een x-ray was blijkbaar niet voldoende, ze gaan me fouilleren en mijn schoenen moeten ook uit, daar sta ik dan op mijn sokken. Als alles goed is kan ik me weer verder aankleden. Nog steeds in afwachting op het stoelnummer. De indeling is 2 stoelen, gangpad, 3 stoelen, gangpad en 2 stoelen. De enige plaats die ik niet wil is de middelste van de rij met 3 stoelen. En dan raad je het natuurlijk al. Juist, stoel 27E, de middelste van de rij van 3. Heb ik weer, maar er zijn altijd ergere dingen en die 8,5 uur gaan vanzelf voorbij. We mogen rond 8.30 uur boarden, rond 9 uur zit iedereen in het vliegtuig. Aan mijn linkerzijde vind ik Amerikaan nummer 1 en aan mijn rechterzijde vind ik Amerikaan nummer 2 de chinees. Om 9.15 uur is alles gereed om op te stijgen. Dit gaat allemaal prima en we hangen dan al snel in de lucht. Om 10.15 uur komen ze al met warm eten langs, pasta or chicken? Met tegenzin bestel ik pasta en dat is niet geheel onterecht, niet te vreten die zooi, de salade en dressing zijn warm en de boter is gesmolten, na 3 happen houd ik het maar weer voor gezien. Ik vermaak mezelf met een filmpje en spelletjes op mijn tab, muziekje en wat rondlopen. Later tijdens de reis blijkt Amerikaan nr 2 aan mijn rechterzijde behoorlijk irritant. Het begint al met het feit dat hij de hele tijd op mijn scherm aan het meekijken is, eet onsmakelijk en zonder manieren en tot overmaat van ramp peutert hij ook nog eens in zijn neus. Wat een feest. Tussendoor val ik gelukkig 2 keer een half uur in slaap, hoef ik me in ieder geval niet aan zijn gedrag te storen. Na 8 uur wordt de landing ingezet en vanaf dat moment dikke turbulentie, mijn maag zit letterlijk in mijn keel. Misschien overdrijf ik, maar zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt. Of het wolkendek is dik of de piloot is aan de ouzo gegaan, laten we het maar op het eerste houden. Na de landing kijkt de maffe chinees me aan, klapt in zijn handen, roept ‘handclap’ en lacht heel onnozel. Ik wil zeggen > Er klapt toch ook niemand voor mij als ik mijn werk uitvoer na behoren of wel? Die piloot doet gewoon zijn werk, anders had die maar een ander vak moeten kiezen. Direct de klok 6 uur terug. Ben je al kapot van zo een reis en krijg je ook nog eens 6 hele uren cadeau, dat had ik nu echt nodig. Dus ineens is het 11.30 uur. Snel uitstappen en richting de koffers, dit gaat allemaal vrij rap, dan langs de douane. Wat me direct opvalt is dat ze allemaal een vet ‘Pokerface’ hebben. Er worden vingerafdrukken gemaakt en een foto, even voel ik me een crimineel en heb er niet eens wat voor hoeven doen. Na het formele stuk staan we zo buiten en ontmoeten we Fons, onze geweldige reisleider met een grote dosis droge humor. I like it. Snel in de bus, zo kan onze eerste tour beginnen. Richting New York, we rijden door de wijken Manhattan, china town en wellicht nog wat, maar ben zo moe dat ik maar de helft opsla. Hou me meer bezig met wat ik buiten zie. New York is rommelig, onoverzichtelijk, vies en heeeel druk. We krijgen uitleg over de dure townhouses, rijtjes huizen in nette straten, kosten tussen de 12 en 18 miljoen. Voor het oprapen dus. Ook wordt er verteld dat er een werkeloosheid van 4% is in de stad. We mogen bij het strijkijzer gebouw, waar ook Madison square park is uit de bus. Meteen even wat water halen en kiekjes knippen. Even door het park lopen, wat helemaal vol mensen ligt, zou dit die 4 procent werkelozen zijn? Het krioelt er namelijk van de mensen, vraag me echt af waar die overige 96% zich verstopt heeft. Na een half uur weer terug in de bus en na enige tijd mogen we er bij een klein winkelcentrumpje uit. Naam kwijt, zo bijzonder was het. Enige wat me daar opvalt is dat het allemaal zo alternatief is en het wel de zwarte markt lijkt. We zwalken maar wat rond en om 16 uur verzamelen we weer, vervolgens rijden we nog wat rond en rond 17.30 uur komen we dan eindelijk in ons eerste hotel aan. Fons haalt de sleutels op en deelt ze uit. We delen kamers, eenmaal op de kamer blijkt er maar 1 bed te staan, wel erg groot, denk zo een 2 meter breed, maar we zouden recht hebben op 2 kingsize bedden. Toch maar even naar de receptie. Alle kamers volgeboekt, ze stelt voor nog een bed bij de plaatsen. Prima dan, wij een half uur wachten op de kamer, zonder enig resultaat. Beide nog te moe om hier enige aandacht aan te besteden. Door verschillende reisgenoten wordt er nog eten besteld. Ik krijg geen hap meer door mijn keel. Ben bijna 24 uur wakker na een nachtrust van 4 uur. Na een uur te hebben gezeten en een glas cola te hebben gehad gaan we naar de kamer. Lotte en ik besluiten geen aandacht meer te besteden aan dat stomme bed, we willen slapen. Om 9.15 uur nieuwe tijd uiteraard vallen we beide als een blok in slaap…….

(spelfouten onder voorbehoud :P)