Dag 4 > Willemstad (2-9)

Dus…. Om 6.15 uur ben ik er weer uit met mijn kleine draakje. Hij heeft goede zin. Ik leg hem meteen in zijn tentje, de rest van het ochtend ritueel is iedereen inmiddels wel bekend. Na de fles heeft hij hele goede zin, als ik zijn luier verschoont hebt mag hij lekker spelen in zijn tentje. Ik begin ook direct met een ontbijt, heb honger. Na 45 minuten pak ik hem weer op en gaan we op onze veranda lekker saampjes in de hangmat liggen, Jack slaapt nog. Heerlijk quality-time met zoonlief. Hij geniet ervan en blijft maar lachen. Rond 8 uur komt Jack uit bed, terwijl wij nog lekker in de hangmat liggen. Ik hoopte dat de kleine man in slaap zou vallen maar daar denkt hij anders over. Hij vind het allemaal veel te mooi, ik zie hem gewoon genieten. Rond 8.15 uur ga ik hem toch in zijn bedje leggen.. Hij is vrij snel overstuur, laat hem niet huilen, ook hier hetzelfde ritueel.. ik help hem in slaap. Binnen 5 minuutjes is hij lekker in dromenland voor de aankomende 1.5 uur. Rond 11 uur wordt hij weer wakker en wil meteen eten. Jack geeft het flesje en ik zet in tussen vast de spullen om mee te nemen klaar, wil niet dezelfde fout als gisteren maken en stop voldoende spuugdoekjes in mijn rugzak. Erna snel verzorgen, aankleden en beetje make-up op doen. Ik ben er klaar voor! Als Ryan zijn fles leeg heeft mag hij nog even spelen in zijn tentje. Ik ga zelf even achter mijn mini-laptop. De bus komt om 12.30 uur. Om 12 uur ga ik een pannetje water koken voor de thermoskan. Als alles in de rugzak zit en Ryan wil pakken om in zijn buggy te zetten, ruik ik meteen poep.. Nou ja in ieder geval beter als in de bus net zoals gisteren, snel verschonen en gaan met die banaan! Als we eenmaal in de bus zitten kom ik er vrij snel achter dat ik de billendoekjes dus uit de rugzak gehaald had en niet terug geduwd heb.. Denk ik me beter als gisteren voor te bereiden vergeet ik billendoekjes, handig! Gelukkig hebben ze in Willemstad ook winkels. Maar goed, dan de bus > De airco in deze bus is kapot, dat is nog niet het ergste, de Arko (alle ramen kennen open) is ook kapot. Meer dan de helft van de raampjes gaan niet meer open. Voor mij is namelijk een vrouw aan het stoeien met een raampje, Jack laat bij zijn raampje zien hoe makkelijk die opengaat, maar ze krijgt het echt niet voor elkaar. Ik zeg laat mij maar eens proberen. Ik verkracht het raam zowat maar er is geen beweging in dat kreng te krijgen. Dat vrouwke moet lache en bedankt ons voor het meedenken. Na iets meer dan een half uur komen we in Willemstad aan.

Ik laat Jack alle bekende dingen zien die je in Willemstad gezien moet hebben, met mijn geheugen verbaast het me dat ik van Willemstad nog wel zoveel weet!.. We lopen via de ‘Ronde markt’ waar we voor Jack meteen nieuwe slippers kopen, want die van hem zijn gisteren overleden, door naar de ‘drijvende markt’, verschillende bootjes verkopen hier groente en fruit, het ligt er echt bomvol. Weet nog goed toen ik hier 4 jaar geleden was, lag er een watermeloen in het water, mijn eerste gedacht was > ‘die neemt water wel heel letterlijk’. Nu lag het fruit netjes waar het moest liggen. Aan het einde van de markt vind je rechts de ‘Koningin Julianabrug’. Deze brug is 55 meter hoog en steekt ver boven de stad uit, 4 jaar geleden ben ik hier overheen gereden en het uitzicht over de stad is echt waanzinnig. Deze brug is in de jaren 70 gemaakt om de ‘Pontjesbrug’ (Koningin Emmabrug) te ontlasten, maar de cruiseschepen van tegenwoordig zijn te groot. Maar goed aan de linkerzijde lopen we via de ‘Handelskade’ die in de wijk Punda ligt richting de Pontjesbrug (De enige drijven houtenbrug ter wereld). De handelskade zijn die mooi gekleurde huisjes die je samen met de Pontjesbrug altijd op foto’s terugziet. Ik hoop stiekem als we over de Pontjesbrug naar Otrabanda lopen deze ergens een keer opengaat, zodat we een keer met de veerboot op en neer kunnen, maar helaas. Otrabanda zou bekend staan om het meest verpeuperde deel van Willemstad, maar er zijn tegenwoordig ook luxe en hippe winkels.. al zijn wij ze zo snel niet tegengekomen. Als je echt wil winkelen kun je beter in het stadsdeel Punda blijven, achter de Handelskade vind je een hoop winkels.

Hopelijk heeft iedereen goed opgelet tijdens dit kleine stukje geschiedenis, morgen overhoor ik jullie ;-) .. nee grapje. In Otrabanda is een grote markt met gezellige muziek, Jack ziet wat eettentjes en wil meteen wat honger. Het wordt KFC, ik sla over. We gaan buiten aan een tafeltje zitten, terwijl Jack van zijn kip smult pik ik wat frietjes mee, mmmm! Erna gaan we de wijk in om te kijken of er wat te beleven valt.. nou nee dus, we gaan snel weer rechtsom keer. Eigenlijk vinden we dat we het wel weer een beetje gehad hebben. Met een baby kun je daar ook geen uren in de hitte slenteren. Het is echt warm, in tussentijd heb ik Ryan die zijn ogen uitkijkt en eigenlijk alles dik prima vind al een paar keer nat gemaakt zodat hij wat kan afkoelen. We wilde eigenlijk de bus om 16 uur terugnemen, maar om 14.20 uur is het wel genoeg geweest, we gaan proberen de bus van 14.30 uur te halen, kunnen we Ryan in het appartement de fles geven. Het hangt er om of we de bus gaan halen, maar we vinden dat het proberen waard, anders gaan we Punda wel weer in. We komen iets later dan 14.30 uur op het stationnetje aan. Nu scheelt het dan de mensen die hier wonen alle tijd van de wereld hebben en best traag zijn, waardoor de bussen altijd later rijden. Ons geluk want kunnen we toch met de bus mee. Om 14.40 uur zitten we in de bus. 10 minuten begint Ryan ineens uit het niks te huilen, we gaan dit niet redden tot thuis, hij heeft honger, niet dadelijk, nee nu! Hij kwekt de hele bus bij elkaar. Ik maak snel een flesje, wat al een hele uitdaging op zich is, die bussen zijn serieus levensgevaarlijk hoor, rijden met gemak 80 km per uur en scheuren door iedere bocht, terwijl ik met kokend water aan de slag moet. Maar dat maakt die buschauffeur natuurlijk niks uit. Als ik het water op de juiste temperatuur heb snel de voeding erin en klaar. Jack heeft tijdens alle busritjes de kleine vast, omdat hij net wat meer grip heeft en de bussen dus te onvoorspelbaar zijn. Hij geeft Ryan de fles, ook een hele uitdaging, maar meneer is meteen stil. Alles gaat goed en tegen de tijd dat we bij ons resort aankomen is zijn flesje leeg en hij is in slaap gevallen, hehe eindelijk. Totdat we hem in de buggy terugleggen, issie weer wakker.

Ik leg hem thuis in zijn bedje en het eerste kwartier is het echt stil, Jack gaat zwemmen. Na 15 min is Ryan er wel weer klaar mee en begint te huilen. Ik laat hem mooi liggen, maar op een gegeven moment is hij zo overstuur. Ik haal hem er maar weer uit. Ga nu geen moeite doen om hem in slaap te wiegen. Ik zag toevallig op de plattegrond dat ons resort ook hottubs heeft, misschien wil Ryan daar wel in? Hij wil toch niet slapen, misschien is hij hierna wat meer ontspannen. Jack heeft zijn zwembroek toch nog aan, ik pak een zwemluier en weg zijn we. Vanuit ons huisje is het nog geen 2 minuutjes lopen. Er is helemaal niemand, wat een rust. Ook vrij logisch natuurlijk want welke malloot gaat er in een hottub van 39 graden als het buiten al 33 graden is? Daar koelt niemand van af. Maar aangezien mijn kind geen koud water accepteert, zou dit de ideale oplossing zijn. In het begin strubbelt hij toch wat tegen, maar dat komt omdat hij eigenlijk kei kapot is. Als hij een beetje gewend is vind hij het leuk en spettert in het water. Mooi dat we dit weten, toegevoegd aan ons lijstje voor morgen. Nu thuis slaappoging XXXX doen. Mijn eerste gedachte is ‘weinig kans frans’ en inderdaad. Nu toch een wiegpoging doen en binnen 2 minuutjes slaapt hij. Stiekem vind ik het heerlijk hoor als hij zo bij mij in slaap valt, moet er alleen geen gewoonte van gaan maken. Maar goed dat lost zich straks thuis wel weer op of niet ;-) Kan daar niet wakker van liggen. Geniet nu van deze momentjes, en die momentjes kan niemand me meer afpakken. Wat een heerlijk kind, hij slaapt als een roos door. In tussen eten wij vandaag wat makkelijks, we hebben nog genoeg in de koelkast liggen, wilde eigenlijk weer een pizza poging doen, maar helaas, morgen nieuwe poging, we zijn nog niet weg he! Om 20.30 uur haal ik hem toch uit bedje, want hij moet nog een flesje hebben (minimaal 4 flesjes op een dag) en erna nog even een douche, want hij slaapt al sinds 18 uur.. en dat kan ik nooit doortrekken tot morgenvroeg, dus moet voor iedereens bestwil zijn slaap een klein beetje onderbreken, sorry ventje. Erna meteen weer terug naar bedje, gelukkig gaat het redelijk. Zijn eerste melding komt pas om 4.30 uur, 2.5 uur later dan normaal. Terwijl ik om 2, 3 en 4 uur wakker word om te kijken of alles nog goed met hem gaat. Om 4.30 uur pak ik hem lekker bij me, dit kunnen we weer rekken tot 6.15 uur. Op naar een nieuwe dag!